OPINIE: Waar een wil is, is een weg: Studentenhuisvesting en hoe anderen er niet de dupe van worden. REGIO  |  11 april 2016   |   reageer   Door Kitty Nuyts 1 / 1 MAASTRICHT - Tot nu toe heeft de gemeente Maastricht niet veel gedaan aan de steeds meer boven water komende studentenoverlast. Oké, even snel vermelden dat we niet tegen studenten zijn, zelf ook student zijn geweest, in studentencomplexen hebben gewoond, dus niet tussen de werkende mens, gezinnen met kinderen of ouderen. Ook nog even vermelden dat er ook studenten zijn die wel rekening houden met hun medemensen. Absoluut waar! Dan als laatste nog even vermelden dat de gemeente er een probleem van maakt om de overlast aan te pakken. Daarom gaan we weer een vuurtje stoken onder de pluche zetels waar wethouders rustig op zitten en die zeggen dat de studenten veel geld opleveren, en goede verhouding met de universiteit willen behouden, en dat het wel allemaal meevalt. Door Kitty Nuyts Dat eerste argument slaat op niets , want de Maastrichtenaren leveren nog veel meer geld op, dus waar zijn hun rechten….als je het dan zo wilt spelen, en het gaat toch om fatsoensnormen die vaak afwezig zijn. Dus moeten er instrumenten in de regelgeving opgenomen worden en die zijn er ! Ja heus waar, in Utrecht bv, maar ook in Amsterdam, en andere steden. Nu de wethouder van Grootheest nog zover krijgen en de rest van het College. Het valt wel mee…Voor deze vergadering was spreekuur geweest over de overlast, een vergadering waar ik voorzitter was en kon dus uitgebreid naar Buurtbalans,  Belfort en Limmel luisteren. Structureel en jarenlange overlast. Mensen hebben nog geen zin meer om naar huis te gaan, slapen met oordoppen in, raken oververmoeid  en gestrest. Iemand vertelde al een paar maal naar een hotel te zijn gegaan omdat hij belangrijke besprekingen had, waar hij fit moest zijn. Politie inschakelen, praten met de overlastveroorzakers, gemeente… het helpt allemaal niet. Ze staan met de rug tegen de muur. Maanden geleden had ik nog een gesprek met handhaving en topambtenaar; we hebben geen instrumenten om daadwerkelijk hier iets aan te doen. Schijnbaar moet het college er eerst van overtuigd raken om de juiste instrumenten te implementeren. Dus wat is nodig, zodat eindelijk die instrumenten er komen? De verhalen, dat het niet meevalt en deze moeten op het bureau van Raad en College terecht komen. In Belfort heeft men al folders met deze oproep rondgebracht, er heeft een oproep in het Belhoafke gestaan. Handhaving kan gewoon weinig. Politie treedt alleen in de openbare ruimte op, als ze al komen. Bel maar, maar bellen heeft weinig zin zeggen de gedupeerden. Na 5 minuten gaat het lawaai weer gewoon door. De mensen worden moe van het kastje naar de muur te worden verwezen. Wij hebben medelijden met deze mensen. Daarom willen we ze niet in de kou laten staan, zoals de gemeente nu doet. De nieuwe instrumenten van de Gemeenten gaan namelijk niet over de leefbaarheid in de zin van geluidsoverlast. Als de fiets, groene bak maar inpandig zijn en voldoende parkeerplaatsen zijn, moet het maar allemaal kunnen. Terug naar de instrumenten. Dus wat dacht de Liberale Partij Maastricht, eerst maar eens polsen bij de wethouder of hij het probleem erkent. Immers pas als je iets erkent, ben je er ook bereid iets aan te doen. Nou dat bleek een lastige vraag te zijn, maar eindelijk kwam het antwoord: niet elke student veroorzaakt overlast, maar er zijn locaties waar het zeker speelt. Oké, nu door naar de volgende ronde. Weet u ook dat er instrumenten binnen de regelgeving bestaan om grip te krijgen op de studentenoverlast, zoals de huisvestingsverordening, de leefbaarheidstoets. Etc. Ja dat wist de wethouder, maar hij was daarvan niet overtuigd want het werkte niet in die steden. Laat ik nou net een heel uitgebreid gesprek hebben gehad met de gemeente Utrecht en die niets afweten dat hun instrumenten niet werken??? Laat ik u al dat moois van Utrecht daarom  niet onthouden: -    Alvorens er een vergunning wordt afgegeven wordt er een leefbaarheidstoets gedaan; Er wordt informatie verzameld bij de wijkagent en de buurtcoördinator, in de buurt,   in de buurt, is er al een bepaalde druk in de omgeving, zijn er al veel studentenhuizen? Van deze leefbaarheid toets zijn wij voorstander! In Utrecht wordt maatwerk geleverd, In Maastricht helemaal niet. Ook dit vinden wij een goede insteek in plaats van ja, tenzij! -    De vergunningsaanvraag wordt gepubliceerd en omwonenden kunnen zich daar tegen uitspreken; -    Goed verhuurderschap: een verhuurder moet zich gedragen als een goed verhuurder, overlast problemen oppakken, telefonisch bereikbaar zijn of iemand aanstellen die aanspreekpunt is en verantwoordelijkheid neemt. De gemeente pakt de eigenaren zelf aan als ze hier niet aan voldoen. -    Aanspreekpunt is de pandeigenaar, niet de student; -    Bij overlast gaat de gemeente in gesprek met de huiseigenaar. In Maastricht krijgt de gedupeerde huurder vaak het etiket van burenruzie opgeplakt, en los het maar zelf op. Een gesprek met de pandeigenaar dat is helemaal de ver van mijn bed show. -    Qualitatieve leefbaarheidstoets: geluidsisolatie van de flat/huis vereist en minimaal 24 m² gbo (gebruiksoppervlakte per bewoner.; -    Vergunning kan worden ingetrokken -    Als de vergunning wordt ingetrokken is er een half jaar de tijd om als student te verkassen, vooraf is dan al een gesprek met buurtbemiddeling geweest. -    Studenten in Utrecht zijn in de basisadministratie ingeschreven. In Maastricht is dat niet altijd het geval. Vreemd i.v.m vereiste voor de studiefinanciering, en vreemd dat de Gemeente dit tolereert. In Nijmegen kregen wij een brief in de bus met oproep. -    Quota als maatwerk hanteren, per situatie, per straat, per wijk beoordelen en dan vaststellen. Daar zijn we ook voorstander van! -    In Utrecht is het beleid m.b.t. het omzetten van woningen in kamerverhuur aangescherpt -    Financiële Compensatie die betaald moet worden als de leefbaarheidstoets gunstig uitvalt: € 214 per m² . Dat geld gaat in een fonds. Er is meer, maar dit is al een hele ruif om uit te pikken, het is alleen de vraag hoe hongerig de wethouders zijn. Sommige wethouders zeggen dat ze ook last hebben van studentenoverlast, maar ze begrijpen vervolgens de vraag niet waarom dit probleem dan moet blijven voortbestaan?  Waarom komen ze niet eindelijk in actie? Binnenkort zetten we meer mogelijkheden van andere steden op papier maar dit is al een klein scala van mogelijkheden om de overlast aan te pakken. En als het aan de Liberale Partij Maastricht ligt: dan kunnen we door naar start. Namens de Liberale Partij Maastricht Kitty Nuyts fractievoorzitter